جوهره ها و ساختاری اجتماعی - جمعیتی کیفیت زندگی: یک مطالعه پدیدار شناختی

هدف اصلی پژوهش حاضر درک و توصیف کیفیت زندگی اجتماعی مجروحین شیمیایی به مثابۀ قشر آسیب پذیر جامعه است. رویکرد این پژوهش،  فنومنولوژی (پدیدارشناسی) توصیفی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه مجروحین شیمیایی ساکن تهران است. روش نمونه گیری هدفمند است. در این پژوهش حجم نمونه برابر با 9 نفر است و روش اصلی جمع آوری داده ها مصاحبۀ عمیق است. برای تحلیل داده ها از روش پیشنهادی کلاییزی استفاده شد. یافته ها نشان داد که وجود مشکلات در روابط میان فردی، عدم درک برخی از افراد از شرایط مجروح شیمیایی، ستیز و تضاد در رابطه میان پزشک و مجروح شیمیایی، انزوای اجتماعی، عدم مشارکت اجتماعی، مشکلات مربوط به شغل، تحصیل و ازدواج، سلامت اجتماعی آنها را تهدید کرده و باعث پایین آمدن کیفیت زندگی شان گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سایۀ جنگ همچنان بالای سر مجروح شیمیایی قرار دارد. جنگ آثار تخریبی  و نامطلوبی بر سلامت و رفاه انسانها به جای گذاشته است. در مقام مداخله اجتماعی، می توان به مداخلات جامعه شناسان بالینی به عنوان مشاوران مجروحین شیمیایی و خانواده هایشان، توسعه دهنده برنامه درمانی و متصدی آموزش در بیمارستان تأکید داشت.